Czyszczenie za pomocą lasera odbywa się zwykle z wykorzystaniem specjalnych laserów do czyszczenia (o symbolach głowic CL), ostatnio popularne są lasery co spawania (oznaczone jako CW – czyli fala stojąca), niestety kosztem potężnej mocy i niskiej ceny nie uzyskują one tak precyzyjnego efektu jak lasery CL. W przemyśle rzadko stosuje się w procesie czyszczenia lasery do znakowania (o krótkim i ultrakrótkim czasie impulsu) ze względu na bardzo agresywną charakterystykę Gaussa tych źródeł światła. Choć wszystkie działają na takiej samej zasadzie i pozwalają na delikatne, ale jednocześnie bardzo skuteczne oczyszczanie powierzchni lasery o charakterystyce Gaussa wybijają w powierzchni materiału “mikrodziurki”. Dla niektórych klientów jest to zaleta (przy dalszej obróbce chemicznej czy malowaniu) lub wada (przy użyciu materiału jako forma wtryskowa). Powierzchnia, którą uzyskuje się musi więc być dostosowana do oczekiwań klienta końcowego.
W sieci krąży wiele mitów o czyszczeniu laserowym, prawda jest niestety taka, iż złe dostosowanie charakterystyki źródła światła do oczekiwań klienta, co do wyniku czyszczenia może spowodować utrudnioną obróbkę detalu w przyszłości. Nie każdy laser na każdej powierzchni uzyska zadowalający efekt.
W przypadku czyszczenia zabytków – użycie innego źródła niż typu CLF (CL Flat) jest niedopuszczalne!
Każdorazowo materiał, który został usunięty odsysa się za pomocą odciągu zanieczyszczeń.
W świetle powyższego należy pamiętać, iż typ lasera sprawia, że powierzchnia elementu podlega stosownej strukturyzacji.